Kalayaan: Kamalayan At Pagkilos

Pinukaw tayo sa ganda ng kalikasan, pinatindig tayo ng apoy ng pag-asa, pinag-isip tayo ng diwang makabayan at ngayon ay pinakikilos tayo para sa Inang Bayan.

Maraming dahon ng panahon ang nalagas mula sa puno ng dantaon bago natin nakamit ang ating kalayaan. Kalayaang inihandog ng mga ninunong nagbuwis ng buhay makahilagpos lang sa tanikalang hatid ng mga dayuhan. Subalit, ano nga ba ang tunay na kahulugan ng kalayaan?

Ang kalayaan ay binhing ipinupunla sa matabang lupa upang mamunga para sa susunod na henerasyon.

Ang kalayaan ay pagkilos patungo sa kaunlaran. Aanhin mo ang kawalang-limitasyon ng bawat gawa at salita kung ikaw ay malulugmok lamang sa kawalang-paglago? Ang kalayaan ay binhing dapat ipinupunla sa matabang lupa, upang lumago, mamunga at bumusog sa susunod na henerasyon.

Sapagkat ang kalayaan ay may kaakibat na responsibilidad. Kung ikaw ay kabataan, malaya kang maglayag at makipagsapalaran, alalahanin lang na ang destinasyon ay makatapos ng pag-aaral. Kung ikaw ay manggagawa, malaya kang gawin ang nais kung hindi nakatingin ang amo, ngunit sa paglubog ng araw, nagawa mo ba ang trabaho mo? Kung ikaw ay pulitiko, malaya ka sa pagbuo ng desisyon ngunit kalakip nito’y katungkulan sa bayang nagluklok sa kapangyarihan.

Kung ikaw ay Pilipino, mapalad ka dahil sa kabilang dako ng mundo, maraming tao ang walang kalayaang bomoto, magsalita laban sa gobyerno, mamili ng kasariang kabibilangan o ng relihiyong kaaaniban.

Ang kalayaan ay pagkilos nang may kamalayan.

Nasa kamay natin ang simula. Huwag tayong magpagapos sa mga limitasyon. Gapusin natin ang limitasyon, sunugin at pagningasin upang makabuo ng inspirasyon. Simulan mo iyan sa iyong buhay. Iangat mo ang kalidad ng iyong sarili. Susunod diyan ang bayan patungo sa kaunlaran.

Maging buhangin ka. Buhanging kasama sa pagbuo ng pangarap, hindi buhanging nagsisilbing puwing sa lipunan.

— Lipadlaya
_____________________
pic from deviantart.com